Atlin
Dierenwereld
Hein en Wil website
Atlin ligt aan de rand van een enorm groot wild gebied. Het zal dus niemand verbazen dat we vaak vele wilde dieren en vogels zien of op doortrek of hier het hele jaar verblijvend . Het kleine plasje vlakbij trekt veel trekvogels in het voor- en najaar, op weg van en naar hun broedgebieden verder naar het noorden op de toendra.
Bijgewerkt 3-dec-10
Door op een van de foto's te klikken opent zich een nieuw venster met een vergroting.
We zien elanden het
hele jaar door en in de winter komen ze zelfs in onze tuin om van de droge
bloemen te eten die nog net boven de sneeuw uitsteken. We zien ze meestal
alleen vroeg in de morgen of laat 's avonds: moelilijk om dan foto's te
nemen dus geen foto's van deze prachtige grote beesten.
Reinaard de Vos kwam ook meestal alleen 's avonds laat maar deze was vroeg
genoeg om in het laatste licht nog gefotografeerd te worden op doortocht
door onze tuin. De laatste jaren lijkt het echter wel dat de coyotes de
vossen uit hun gebied hebben verdrongen.
Van het kleinere grut is de "vole" (een soort "sneeuwmuis")
een interessant diertje. In de winter van 2006-2007 zagen we ze erg regelmatig.
Ze hebben lange gangen onder de dikke sneeuw. In het voorjaar kan je zien
of het een "goed" jaar is geweest voor de "voles" als
het grasveld helemaal "gehooid" onder de sneeuw vandaan komt en
de bast op de stengels van de wilde rozen helemaal afgevreten is net boven
het grondniveau.
Beer sporen.
Toen ik laatst een keer met Frodo, onze hond, in de bossen vlakbij ons huis, wandelde, zagen we een paar hopen met half-verteerde bessen: beren! Daarom hebben we altijd een "bear spray" bij ons. Zelfs als we voor een fietstochtje gaan langs de Atlin Road. We zien veel beren langs deze weg en een tijdje terug tijdens een ren kwam Hein een beer tegen. Geen nare gevolgen: de (zwarte) beer schrok net zo hard als hij en dook het struikgewas in langs de weg.
Ik trof dit Hermelijntje aan
achter onze tuin, naast de brandhoutopslag. Ik weet niet waarom het beestje
daar overleden is.
Het moeilijk is om deze Marterachtigen te fotograferen omdat ze zijn vnl.
actief zijn in de donkere uren van de dag
Kennelijk is dit het sterkste dier relatief tot zijn lichaamsgewicht.